Türklerde Resim

Üç dönemde incelenir

1) İslamiyetten önce

2) İslamiyet çağı

3) Batı etkisinde Türk resmi.

İslamiyetten önce: Türklerin resim tarihi Ortaasya’da yaşadıkları devirlere kadar gider. Çadır medeniyetine sahip Türk boylarından, günümüze fazla eser kalmamıştır. Halı, kilim, kumaş ve derilerdeki işlemelerle, kullanılan eşya ve silahların yüzeylerindeki motifler bu alandaki kabiliyetlerini gösterir.

İslamiyetten sonra: Türkler, İslam dininin kabul edilmesinden sonra, heykel ve canlı resmin haram olması sebebiyle süsleme ve güzel yazı yazma yoluyla kıymetli eserler vermişlerdir.

Selçuklular devrinde, süsleme sanatı, mimari yapılara girmiş, taş üzerine kabartma olarak yapılan bu çalışmalar insan, hayvan ve bitki motifleri süs unsuru olarak kullanılmıştır.

Minyatür resimler, konularını devlet adamlarının savaş, tören, av ve diğer yaşayışlarından alır. Perspektif kurallarına uyulmaz. Işık ve gölgeye yer verilmez. Şekiller kendi rengine uygun olarak düz boyanır. Figürler kişilerin önemine göre büyük veya küçük yapılır. Süs motifleri de en ince ayrıntılarına kadar gösterilir. Minyatür resimde suluboya ve guvaş tekniği kullanılır. Osmanlılar zamanında minyatür alanında gerçek bir gelişme görülür. Bu işi yapanlara nakkaş denilirdi. On sekizinci yüzyılda yaşamış olan Levni, minyatür alanında en güzel eserlerini vermiştir.